ANNE BABALARA ÖNERİLER

- Çocuğunuzdan bir adım önde olun:

Çocuğunuzun zorlandığı alanları en iyi siz bilirsiniz. Bunlarla ilgili önleyici stratejiler geliştirebilirsiniz. Örneğin, siz işten geldikten sonra yemek yedirmekte zorlanıyor, onun ilgisini yemeğe odaklamayıp çatışıyorsanız, bırakın akşam yemeğini siz gelmeden yesin. Çocuğunuz belki de siz geldiğiniz için heyecanlanıyor ve konsantre olamıyordur.

- Çocuğunuza gücünüzü hissettirin:

 Güvenli ortam sadece bakım verilmesi, sevgi ve şefkatle olmaz, bunun yanına yetişkinin gücünü de eklemek gerekir. Çocuklar birlikte oldukları yetişkinin güçlü, kendinden emin, ne yaptığını bilen, sakin ve otoriter olmasını ister. Çocuğu ağlarken, çaresizlikle karşısında ağlayan annenin gücünden ya da istediği bir şey alınmadığı için ağlayan bir çocukla baş edemediği için istediğini yapan bir anne babanın gücünden söz etmek mümkün olmaz. Çatışma zamanlarında anne babanın soğukkanlılığını koruması, öfke göstermeden sakinlik ile gücünü çocuğuna hissettirmesi gerekir. Böylece çocuk da bu gücü içselleştirip, ileride yaşayacağı benzer bir durumda kendisini kontrol edebilme gücünü bulabilir.

- Çocuğunuza kendini güvende hissedeceği kurallar ve sınırlar koyun:

Çocukların kendi güvenliklerini sağlamanın sorumluluğunu almak için yeterince donanımları yoktur. Kendi adlarına sağlıklı karar alabilecekleri yaşa gelinceye kadar anne babanın onlara yapmaları ve yapmamaları gereken şeyleri söylemesi gerekir. Sınırlar çocukları korur, nereye kadar kendilerinin özgürce hareket edebileceklerini öğretir. Kendilerinin de evin dışında başkalarına sınır koyabilmeyi ve dolayısıyla da koruyabilmesini öğretir.

- Koyduğunuz kuralların ve sınırların açıklamasını yapın:

Çocukların anlamadıkları bir şeye ayak uydurmaya çalışması beklenemez. Ayrıca kendisine konulan bu kuralların nedenini anlamaya da hakkı vardır. 

- Mesajların net ve tutarlı olduğuna dikkat edin:

Konulan kuralların, verilen mesajların her zaman aynı ve tutarlı olması, çocuğun deneyimlerinden daha çabuk öğrenmelerine yardımcı olur.

- Çocuğunuza seçim yapma hakkı verin:

Çocuğunuz böylece karar verme keyfini tatmış olur. Eğer bir durumda istediği şey kabul edilebilir sınırlar içindeyse, bunu seçenekli olarak vermek iyi olabilir. “Ceketini giymek istemeyen çocuğa, kendin mi giymek istersin ben mi sana yardım edeyim?” gibi. Küçük seçimler yapmasına izin verildiğinde daha ilerde daha önemli kararlar alma becerisini geliştirir.

- Olumlu davranışları ödüllendirin, olumsuzu görmezden gelin:

Anne babanın olumlu ilgisi ve ondan iyi bir şey duymak çocuk için en büyük ödüldür. Daha önce yapmakta zorlandığı bir şeyi yerine getiriyorsa takdiri hak ediyor demektir. Olumsuz her davranışa gösterilen tepki de çocuk için anne babanın ilgisini çekmeyi sağlayabilir. Bu nedenle çok gerekmedikçe her yaptığına müdahale etmemekte yarar vardır. 

- Çocuğunuza günlük rutin oluşturun:

Yaşanan çatışmalardan birçoğu çocuğun günlük rutinleriyle ilişkilidir. Yemek, uyku, yıkanma, diş fırçalama gibi rutinleri erken yaştan itibaren geliştirildiğinde çocuğun bu dönemde yaşayabileceği çatışmalar azalır.

- Çocuğunuzun daha az istekli olduğu bir şeyi, daha çok istediği şeyin önüne koyun:

Örneğin, dondurmasını yemeğini bitirdikten sonra alabileceğinizi söyleyin. İstediği bir şeye ulaşmak için, önündeki engeli bir an önce aşmak isteyecektir.

- Çocuğunuzun duygularına temas edin: